يـوه عجيــبه واقــعه

حضرت ثابت بنانی (رح) وایی چی زه د حضرت مصعب بن زبیر (رضی الله عنه) سره په کوفه کی ووم ، زه یو باغ ته دننه ولاړم ، چې دوه رکعته لمونځ وکړم ، ما دلمانځه څخه مخکې د ( حم ) سورة مؤمن آیتونه (اِلَيْهِ الْمَصِيْرُ) پوری وویل ،

ناڅاپه می ولیدل چی زما وشاته یو سړی په سپینه غاطره باندی ولاړ دی چی یمنی جامی یی اغوستی دی،،

وما ته یی وویل چی کله ته ( غَافِرِ الذَّنْبِ) وایی نو دا دعا ورسره کوه(یَاغَافِرِ الذَّنْبِ اغْفِرِلِيْ) ای دگناهو معاف کونکی وما ته معانی وکړه.

او کله چی (قَابِلِ التَّوْبِ) وایی نو دا دعا کوه چی (یَاقِابِلِ التَّوْبِ اقْبِلْ تَوْبَتِیْ) یعنی ای توبه قبلونکی زما توبه قبوله کړی.

بیا چی(شَدِیْدِ الْعِقَابِ) وایی نو دا دعا کوه چی ( یَا شَدِيْدِ الْعِقَابِ لاَتُعَاقِبْنِیْ) ای دسخت عذاب خاونده ما دعذاب څخه خلاص کړی.

او کله چی (ذِى الطَّوْلِ)وایی نو دا دعا کوه چی ( یَا ذِالطَّوْلِ طُلْ عَلَىَّ بِخَيْرٍ)ای احسان او انعام کونکی پر ماباندی انعام وکړی ،

ثابت بنانی (رح) وایی چی ددی نصیحت د اوریدو څخه وروسته چې اخوا ته می وکتل نو هلته هیڅوك نه وو ، زه د هغه په طلب کی دباغ دروازی ته راغلم او دخلقو څخه می سوالونه وکړل چی داسی یو یو سړی په یمنی جامو کی دلته چا لیدلی دی ؟

ټولو وویل چی نه..

دثابت بنانی(رح) په یو روایت کی دا هم دی چی د خلقو خیال دی چی دا حضرت الیاس (علیه السلام) وو ،، په دوهم روایت کی د دی ذکر نسته .

(تفسیر ابن کثیر ،)

معارف القرآن)(جلد(۷)صفحه(۵۸۲)

نشــر کــول یــی صـدقه جــاریـه ده